Ez dezagun esan, maite
gu ez ginela horrelakoak,
munduak ginduela hondatu.
Gu ere mundua ginen,
materia ilun berberaz eginak,
ez ginen besteek uste bezain makurrak
ez guk nahi bezain zuzenak.
Gugan zegoen argia itzali baldin bazen
ez inori errukik bota
ez kulparik egotzi,
argitik ilunerako urratsa
mila bider eman bai genuen
hainbestetan orbandu
elkarrekiko leialtasun lehena.
Orain badakigu nun gauden
eta zer geran
eta zer itxoin genezakeen
egunsenti batetatik.
No hay comentarios:
Publicar un comentario